از اولم باید فکرشو می کردم که یه روز به این لجن کشیده میشم و دیگه هر دست و پا زدنی منو بیشتر فرو میبره.

الان فقط منتظر مرگم...

خوشحالم که با عشق و بخاطر عشق میمیرم!

دارم تمرین می‏کنم که فقط عاشق باشم بدون هیچ چشم داشتی از معشوق.

فقط اونو ببینم و فقط اون برام مهم باشه، نه خودم!

می‏خوام به آرامش برسم، می‏خوام از خودم راضی باشم، می‏خوام شکرگزار باشم نه کافر!

می‏خوام عاشق باشم!

بهترین و قشنگ ترین هدیه‏ی خدا به ما آدما عشقیه که تو دلمون گذاشته، عاشق بودن شکرگزاری این نعمت بزرگه.

اگه آدما می فهمیدن که عاشق بودن خیلی راحت تر و زیباتر از معشوق بودنه دیگه اینهمه بدی تو وجودشون پیدا نمیشد.

وقتی من یکی رو دوست دارم و دیگه هیچ چیز به جز اثبات عشق خودم هدفم نیست، معشوقم برام میشه یه موجود مقدس که اونقدر قابل احترام و دوست داشتنیه که به خودم حق نمیدم از اون توقعی داشته باشم،

دلم می خواد خدا بهم کمک کنه تا فقط عاشق باشم.......!

چقدر من بدبختم، چقدر بیچاره ام، حالا دیگه باید کهنه بودنم تو سرم بخوره...

کاش منم یه تازه عروس بودم که تازه دامادم دوستم نداشت، اما ....؟؟!!