دوشنبه 87 مرداد 21 , ساعت 10:18 عصر
یه چیزی دیروز نوشتم، حالا گم شده!!
نوشته بودم:
خیلی وقته که گوش دلم از زمزمه های عشق خالی مونده،
که البته تو اونقدر مهربونی که نامهربونی های منم با عشقت جواب دادی
ولی
این منم که دستِ سنگینِ سرنوشتِ سیاهم گوش دلم رو گرفته تا نشنوه...
منو ببخش...
به خاطر همهی بدی هام
تنها خوبیِ زندگیم تویی..
دوستت دارم!
نوشته شده توسط علی | نظرات دیگران [ نظر]
|
علی درک تنهایی و دلتنگی ام یک دنیا صبر میخواست و مهر و تو چه با سخاوت هر دو را در برداشتی. ای معنی سبز تمام کلام ناگفته ام، تو را تا آن هنگام که نفسی در کنج سینه باشد با همه وجود و با دستان خالیم به خاطر خواهم داشت ... |