ای سلسله ی شوق تو بر پای نگاهم
                                                   سرشار تمنای تو میــــنای نگاهم
روی تو ز یک جلوه ی آن حسن خداداد
                                                   صدرنگ‌گل آورده به صحرای نگاهم
تولحظه‌ی‌سرشار‌بهاری‌که شکفته‌ست
                                                   در باغ تماشای تو گل های نگاهم
بی روی تو چون ساغر بشکسته تراود
                                                   موج غم‌وحسرت ز سراپای نگاهم
تا چند تغافل کنی‌ای چشم فسون‌کار
                                                   زین‌راز که‌خفته‌ست‌به‌دنیای‌نگاهم
سرگشته دود موج نـــــــگاهم زپی تو
                                                    ای گوهر یکدانه دریای نـــــــگاهم
خوش می‌رودازشوق‌توباقافله‌ی اشک
                                                   این رهـــــسپر بادیه پیمای نگاهم