چهارشنبه 88 اسفند 19 , ساعت 7:18 صبح
در میان آرزوهایت بخواه تا در سایهسار یکتاییاش جان تازه کنی
آرزو کن که زنجیر یاد و محبتش همواره بر گردنت باشد
آرزو کن که به آنچه داری طرب کنی تا هرگز تیغ روزگار برویت تیز نشود
آرزو کن آنقدر از غرور و سرسختی سهمت نشود که دلی را برنجانی
که تیغ از زخم بیرون میآید اما آزار از دل نه!
نوشته شده توسط علی | نظرات دیگران [ نظر]
|
علی درک تنهایی و دلتنگی ام یک دنیا صبر میخواست و مهر و تو چه با سخاوت هر دو را در برداشتی. ای معنی سبز تمام کلام ناگفته ام، تو را تا آن هنگام که نفسی در کنج سینه باشد با همه وجود و با دستان خالیم به خاطر خواهم داشت ... |