بسا کس که با نیکویى بدو گرفتار گردیده است و بسا مغرور بدانکه گناهش پوشیده است ، و بسا کس که فریب خورد به سخن نیکویى که در باره او بر زبانها رود ، و خدا هیچ کس را نیازمود چون کسى که او را در زندگى مهلتى بود . [ و این گفتار پیش از این گذشت ، لیکن اینجا در آن زیادتى است سودمند . ] [نهج البلاغه]
 
چهارشنبه 88 اسفند 19 , ساعت 7:18 صبح

در میان آرزوهایت بخواه تا در سایه‏سار یکتایی‏اش جان تازه کنی

آرزو کن که زنجیر یاد و محبتش همواره بر گردنت باشد

آرزو کن که به آنچه داری طرب کنی تا هرگز تیغ روزگار برویت تیز نشود

آرزو کن آنقدر از غرور و سرسختی سهمت نشود که دلی را برنجانی

                              که تیغ از زخم بیرون می‏آید اما آزار از دل نه!



لیست کل یادداشت های این وبلاگ