دارم حس میـــــــــــــــــــــکنم نورو که همــــزاد نفسهامه
برای من ســـــــــــــــــــــــرآغاز ی به معـــــنای سرانجامه
از این خواب زمســـــــــــــــــــــتونی شیبه غنچه پامیشم
دلم گرمه که با خورشید ، دوبـــــاره همصدا میشم
امید آغاز این راهــــــــــــــــــــــــــــــــه رهایی نقطه ی آخر
حقیقت داره پس عشقو، باید باور کنم باور کنم باور
منم مثل پرســـــــــــــــــتوها که برمیگردن از صحرا
دارم ابرارو میشمــــــــــــــــارم به شوق دیدن دریا
من از آئینه میپرســــــــــــــــــــــــــم مسیر روشنی هارو
غبار از چــــــــــــــــــــــهره میگیرم میخوام زیبا بشم از نو
یه عالــــــــــــــــــــــــــــــــــم آرزو دارم برای بودن و موندن
دوباره خـــــــــــوندنی میشه کتاب لحظه های من