وقتی تو نیستی نه بودهای ما چنان که بایدند
و نه بایدها!
هر روز
دستان شکیبایی
به امید آمدنت
هزاران پنجره را رو به صبح گشوده اند
و من
که بذر صبر میپراکنم
در کوچه های اشک!
خیلی وقته که این جمله رو می شنوم.
اما هنوز برام سنگینه!
همیشه برای کسی بخند که میدونی به خاطر تو شاد میشه...
واسه کسی گریه کن که میدونی وقتی غصه داری و اشک میریزی برات اشک میریزه...
برای کسی غمگین باش که در غمت شریکه...
عاشقه کسی باش که دوستت داشته باشه!
یادمان باشد اگر شاخه گلی را چیدیم ،
وقت پرپر شدنش سوز و نوایی نکنیم ،
پر پروانه شکستن هنر انسان نیست ،
گر شکستیم ز غفلت،من و مایی نکنیم ،
یادمان باشد سر سجاده عشق ،
جز برای دل محبوب دعایی نکنیم ،
یادمان باشد اگر خاطرمان تنها شد ،
طلب عشق ز هر بی سر و پایی نکنیم
دیگه نه عاشق هست نه معشوق !
ولی عشق ......
همچنان ماندگار باقی مونده.
کاش زودتر از اینا...!
هر که دل آرام دید
از دلش آرام رفت
چشم ندارد خلاص
هر که در این دام رفت